سنتز نانوذرات کوپليمري Zeolite-PEG متصل به حساسگر نوري متيلن بلو به منظور بررسي خواص فتوفيزيکي آن
![]() سنتز نانوذرات کوپليمري Zeolite-PEG متصل به حساسگر نوري متيلن بلو به منظور بررسي خواص فتوفيزيکي آن WORDچکيده روشهاي پيشين درمان انواع بيماريها و از جمله سرطانها بدليل داشتن عوارض جانبي ما را به سوي درمانهاي جديد هدايت کرده است. يکي از اين روشهاي نوين درماني فتودايناميکتراپی ميباشد که با استفاده از يک ماده حساس به نور، اکسيژن و نور با طول موج مناسب مواد سمي توليد مينمايد. از سويي ديگر فناوري نانو با استفاده از ساختارهاي جديد دارورساني عملکرد بهتري نسبت به روشهاي پيشين داشته است. در اين پژوهش پس از بررسي سيستمهاي داروئي جديد، از متيلن بلو به عنوان ماده حساس به نور در دسترس و از ليزر ديودي به عنوان سيستم نوردهي استفاده شده است. در اين پژوهش از دو زئوليت در ابعاد نانو و يک زئوليت طبيعي بعنوان حامل دارويي استفاده نموديم. سنتز زئوليتهاي مصنوعي شامل ZSM-5 و Sodaliteبا استفاده از روش هیدروترمال صورت پذيرفت. در ادامه پگيلاسيون بمنظور محافظت ساختارهاي زئوليتي از سدهاي زيستي روي ساختار زئوليتي صورت پذيرفت و متيلن بلو بر روي ساختار نهايي قرار داده شد. تجزیه های طیف سنجی فرابنفش- مرئي، تبديل فوريه مادون قرمز، پراش پرتو ايکس، تصوير ميکروسکوپ الکتروني روبشي به منظور بررسي خواص فيزيکي و شيميايي اين ساختارها بکار گرفته شد. تعيين ابعاد، پيوندهاي شيميايي درگير و مورفولوژي ساختارهاي حاصل براساس اين نتايج مورد تحليل قرار گرفت. مقايسه نرخ توليد اکسيژن يکتايي متيلن بلو و ساختارهاي زئوليتي پگيله شده متصل به متيلن بلو با استفاده از پديده فتواکسيداسيون دي فنيل ايزو بنزوفوران بعنوان مقياسي در توانمندي توليد عوامل سمي تحت پرتوهاي نور قرمز مورد بررسي قرار گرفت. نتايج حاصل مبين تاثير چشمگير نانوساختار زئوليتي ZSM-5 و ميکروساختار زئوليتي طبيعي کلينوپتيلوليتبر نرخ توليد اکسيژن يکتايي ميباشد. از سويي ديگر اين نتايج در نانوساختار زئوليتي سوداليت اميد بخش نيست. واژههاي كليدي:متيلن بلو، ساختارهاي متخلخل زئوليتي، اکسيژن يکتايي، فتودايناميک تراپي فهرست مطالب
فهرست شکلها
فهرست جدول ها
فهرست نمادها
-1 مقدمه سرطان يا چنگار[1] تقسيم نامتقارن سلولهاي بدن است. سرطان زماني ايجاد ميشود که سلولهاي قسمتي از بدن شروع به رشد غير قابل کنترل کنند. سرطانها انواع مختلفي دارند ولي همه آنها زماني ايجاد ميشوند که سلولهاي غير طبيعي خارج از کنترل شروع به رشد ميکنند، سلولهاي سرطاني بيشتر از سلولهاي طبيعي عمر کرده و تکثير مي شوند[1]. سرطان يکي از علل عمده مرگ و مير در سراسر جهان است. طبق اعلام سازمان بهداشت جهاني[2] سرطان عامل 13% از مرگها ميباشد. همچنين انجمن بهداشت امريکا گزارش ميدهد که 6/7 ميليون نفر در سال 2007 بر اثر سرطان جان خود را از دست دادهاند. و در گزارش ديگريWHOاعلام ميکند که 84 ميليون نفر در سالهاي 2015-2005 بر اثر سرطان جان باختند[2]. روشهاي درماني موجود عليرغم پيشرفتهاي چشمگير هم چنان نميتوانند به درمان قطعي اين بيماري اذعان نمايند. انتخاب پذيري پايين داروهاي شيميايي موجود در روشهاي شيمي درماني و نيز قرار گرفتن بافتهاي سالم در معرض تابش پرتوهاي پرانرژي موجب ميگردد که درمانهاي متداول کنوني هدفمند نباشند. از سوي ديگر سيستم دفاعي بدن به عنوان سدي در برابر هجوم عوامل دارويي مانع از انتقال کامل دارو به بافت تومور ميگردد. از اين رو دانشمندان به منظور غلبه بر اين مشکلات به سوي روشهاي کمتر تهاجمي مانند فتودايناميک تراپي متمايل گشته اند. اين روش درماني با بهره گيري از منابع نور بي خطر به طور انتخابي تواماً هدف را مورد هجوم قرار داده و کمترين آسيب به بافت سالم وارد خواهد شد. از سويي ديگر هدايت مواد حساس به نور به بافت تومور نيازمند عبور از سدهاي زيستي است که ميتواند تأثير چشمگيري در راندمان درماني و افزايش طول عمر بيماران داشته باشد. 1-2 سرطان سلولهاي سرطاني از سازوکارهاي عادي تقسيم و رشد سلولها تبعيت نمينمايند. به عبارتي سرطان در اثر تغيير در برنامه حياتي يک يا چند سلول بدن رخ ميدهد، به طوريکه روند مرگ کنترل شده سلول از حالت عادي خارج شده و جمعيت اين نوع از سلولهای جهش يافته به طور کنترل ناپذيري افزايش ميیابد. دلايل متعددي همچون عوامل ژنتيکي يا مواردي که موجب اختلال در فعاليت سلولها مي شوند، از جمله قرار گرفتن در معرض مواد سرطانزا و تشعشعات خطرناک و بسياري عوامل محرک ديگر در شکلگیری سرطان مطرح شده است. از سويي ديگر اين سلولها قابليت انتشار در ساير بافتهاي بدن را دارا ميباشند که خطر نفوذ در بافتهاي حياتي را به وجود آورده و کنترل بيماري را دشوارتر مينمايند. روشهاي تشخيصي موجود با مکانيسمهاي متعدد ميتوانند در مراحل مختلف اين بيماري آن را شناسايي نمايند. در صورت تشخيص زود هنگام اين بيماري ميتوان روند رشد اين بيماري را تحت کنترل در آورد و عمر بيمار را به طور چشمگيري افزايش داد. اين در حالي است که تشخيص دير هنگام اين بيماري با چالش هاي متعددي همراه بوده و عمدتاً نتايج مناسبي نخواهند داشت ]3[.
1-2-1 راه هاي گسترش سرطان سرطان به سه طريق در بدن گسترش مييابد که عبارتند از: ü بافت:سرطان به بافت سالم مجاور حمله ميکند. ü دستگاه لنفاوي:سرطان به دستگاه لنفاوي حمله ميکند و در عروق لنفاوي حرکت مينمايد و به ديگر نقاط بدن ميرسد. ü خون: سرطان به سياهرگها و مويرگها حمله ميکند و به همراه خون به ديگر نقاط بدن ميرسد. 1-2-2 روشهاي تشخيصروشهايي براي تشخيص سرطان وجود دارد که در ادامه به معرفي آنها ميپردازيم:
1-2-2-1غربالگري(بيماريابي) : غربالگري به مفهوم تشخيص زودرس سرطان در افراد بي علامت است كه حيات بيمار را تضمين ميكند. غربالگري سرطان براي گروههاي زير در دسترس است:
1-2-2-2 آزمايش خون: گاهي در تشخيص بيماراني که علائم مبهم دارند اندازهگيري سطح تومورمارکرها برايشان درخواست ميگردد. تومورمارکرها مواد پروتئيني هستند که در ادرار يا سرم فرد وجود دارند و توسط تومور يا بدن فرد در پاسخ به سرطان توليد ميشوند. تومورمارکرها انواع مختلفي دارند، برخي در نوع خاصي از سرطان توليد ميشوند و به اصطلاح اختصاصي اند و برخي در انواع مختلفي از سرطان ها ديده ميشوند. تومورمارکرها اسامي متفاوتي دارند و براي بررسي سرطانهاي متفاوت مورد بررسي قرار ميگيرند مثلا PSAبراي سرطانپروستات،CEA براي سرطان روده بزرگ و پستان، CA125براي سرطان تخمدان وCA19-9براي سرطان لوزالمعده و غيره.
1-2-2-3راديوگرافي از قفسه سينه(CXR): اين تصويربرداري در بيماران با سرطان ريه و بيماراني که پزشک مشکوک به انتشار سرطان از جايي ديگر به ريه بيمار است بکار ميرود. 1-2-2-4 ماموگرافي: اين روش براي تشخيص زود هنگام سرطان پستان بسيار مفيد است. 1-2-2-5 سونوگرافي: اين روش به منظوريافتن بدخيميهاي مخفي شکم و حفره لگني مثل تومور پانکراس و سرطان تخمدان و همچنين براي بررسي سرطانهايي که در کبد قرار گرفته اند، مورد استفاده قرار ميگيرد. 1-2-2-6 نمونه برداري: اين جراحي ساده سرپايي و معمولاً تحت يک بي حسي موضعي انجام ميشود. نمونه برداري در افرادي که يک توده يا تورم بزرگ شونده و يا يک ضايعه پوستي در حال تغيير مورد استفاده قرار ميگيرد. 1-2-2-7 آندوسکوپي: اين يک روش تشخيصي با وسايل مخصوص است که توسط پزشک با چراغ براي ديدن حفره معده، روده بزرگ، بيني، ناي و ريه ها براي يافتن ضايعات سرطاني بکار ميرود و يک روش مفيد براي پيگيري تومور بعد از درمان است. 1-2-2-8 آزمايش ادرار: در بيماراني که مشکوک به بدخيمي هاي کليه، حالب(مجرايي که ادرار را از کليه به مثانه منتقل ميکند)، مثانه و پروستات انجام ميشود.
[1]چنگار واژه فارسی سرطان است [2] World Health Organization(WHO) جهت کپی مطلب از ctrl+A استفاده نمایید نماید |